Co w takim wypadku robić? To proste, daj mu to, co lubi. Jasne, że lepiej by było, żeby dieta była zbilansowana, a przecież wiemy, że dzieci są w stanie jeść cały czas jedno, ulubione danie. Jednak najprawdopodobniej po upływie jakiegoś czasu dziecku znudzi się monotonia żywieniowa i samo zaproponuje urozmaicenie posiłków.
Ponadto nie musisz się tym problemem przejmować. Dziecko nie ma w planach się zagłodzić, samo dobrze wie, kiedy posiłek zjeść trzeba. Nie ma też co panikować pod kątem chorób związanych z permanentnym odmawianiem sobie jedzenia. No błagam, czy widziałeś / widziałaś kiedyś dziecko - dajmy na to siedmioletnie - z anoreksją, bulimią? No właśnie, ja też nie.
Nie możesz nabierać się na wszelkie reklamy magicznych tabletek, syropów czy czegokolwiek innego, co rzekomo zmusi Twoje dziecko do jedzenia. Takie środki powstały ze względu na popyt, a nie na problem. Niewiele jedzące dziecko problemem nie jest, bo tak jak pisałem - nie zagłodzi się. Spokojnie, nie ma co siać paniki.
Jeśli koniecznie chcesz zrobić coś ponad normę, udaj się do lekarza, który powinien dać skierowanie na sprawdzenie poziomu żelaza we krwi i badanie moczu. Przydatne jest też zbadanie kału na występowanie pasożytów. To wszystko powinno jedynie potwierdzić, że nie masz czym się martwić. Niechęć do jedzenia jest najprawdopodobniej przejściowa, spowodowana jedynie chwilowym "widzimisię".
Jeśli chcesz dodatkowo przeczytać luźne wskazówki odnośnie żywienia dzieci w wieku niemowlęcym, przedszkolnym i młodzieńczym, to znajdziesz je TUTAJ
